Maïs - polenta instant

• van nature glutenvrij
• licht verteerbaar 
• snel klaar
• bevat caroteen
• uit gecontroleerde biologisch-dynamische landbouw

Het graan van Columbus

De oorsprong van maïs bevindt zich op het Amerikaanse continent. Het was het voedsel van de native bewoners die het heel lang geleden wisten te veredelen uit een klein grasplantje (teosinte). Eeuwenlange veredeling leidde er tot grote planten van wel vijf meter hoog met enorme kolven omgeven door grote schutbladeren. Columbus bracht de maïs mee naar Europa waar het door Noordeuropeanen verder diende veredeld te worden om te kunnen gedijen in een kouder klimaat. 

Maïs is van nature glutenvrije en bevat veel suiker en zetmeel waardoor het een stimulerende werking heeft op de spierstofwisseling. De gele kleur wijst op de aanwezigheid van caroteen. 

Maïs in de keuken

Maïs is erg geliefd in de dieetkeuken, bij glutenintoleranties,  glutenallergieën en andere intoleranties aan graaneiwit. Het is licht verteerbaar en wordt ook door kinderen erg gesmaakt. Mensen die wensen over te schakelen van de aardappelkeuken naar de graankeuken beginnen idealiter met maïs (polenta) daar het qua smaak en textuur de aardappelpuree benadert. Polenta en aardappelpuree kunnen ook gemengd worden om te wennen aan de graankeuken. 

Maïs gebruiken we in de keuken onder vorm van maïsgriesmeel (polenta), maïsmeel of maïszetmeel. Polenta kan je dus als ‘puree’ serveren of verder verweken tot pizza, aperitiefhapjes, gebakken sneetjes, graansneetjes uit de oven, soepballetjes, … Het is zeer dankbaar daar het snel klaar is. Polenta is ook heerlijk in de soep. Gewoon enkele soeplepels in de soep strooien, zorgt tevens voor meer binding. Raadpleeg onze recepten voor meer ideeën.

Maïsmeel past in glutenvrij gebak, brood en koekjes.

> RECEPTEN

Graanritme: zaterdag

Eet je volgens het graanritme, dan kan je lichaam elke dag genieten van de weldaden van de verschillende graansoorten. Elk graan heeft haar eigenschappen en ondersteunt hiermee een bepaald orgaan. Op zaterdag maken we bereidingen met maïs.

Antroposofisch

Als we naar het uiterlijke of de signatuur van de plant kijken, merken we dus een zekere zwaarte op in tegenstelling tot andere granen. Je zou kunnen stellen dat het eten van maïs wat zwaarder van gemoed maakt. Hierbij denken we aan het melancholische temperament wat we bij de Indianen, die maïs als hoofdvoedsel gebruikten, herkennen. Ze waren sterk met de aarde verbonden en uitten zich vaak droefgeestig over het land en de spirits. Maïs maakt de mens dus wat melancholischer. In het drieledige mensbeeld (denken, voelen, willen) stimuleert maïs voor de stofwisselingspool of het gebied van het willen.